Âdem Aleyhisselâm, çiftçi, yani zirâatçi idi.
Nuh Aleyhisselâm, naccâr yani marangozdu.
İdrîs Aleyhisselâm, terzi idi.
Salih Aleyhisselâm, tüccar idi.
Dâvud Aleyhisselâm, demirci olup zırh örerdi.
Süleyman Aleyhisselâm, sepet örüp satardı. Büyük bir saltanatına rağmen, beytü’l-mâl yani hazineden maaş almayıp, sepet yapıp satarak kendi elinin emeğiyle geçinirdi. Ondan yer ve çocuklarına yedirirdi. Asla beyt’ül-malden alıp yemezdi.
Mûsâ Aleyhisselâm, Şuayb Aleyhisselâm ve Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, çobandılar. Efendimiz (s.a.v.) Hazretlerinin geçimlerinin çoğu evinde yapmış olduğu dikişten idi. Hadis-i şerîfte şöyle:
“Erkeklerden ebrâr yani iyilerin ameli (mesleği) dikiş işleri (terzilik), kadınlardan iyilerin işi de ip örmektir.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder