Ebü Said radiyallahu anh şöyle anlatıyor: Peygamberimiz (s.a.v.) bir gün mescide girdi ve orada Ensar‘dan Ebü Ümame denilen adama rastladı da, kendisine:
— Ey Ebü Umame ! Ne diye namaz vaktinin dışında seni mescidde oturur halde görüyorum? diye sordu. Ebü Ümame:
Beni saran dertler ve borçlar yüzünden ey Allah‘ın Resulü, dedi.
Peygamberimiz (s.a.v.):
— Sana ait bir dua öğreteyim mi ki, bunu okuduğun zaman, Allah derdine deva verir, borcunu ödettirir? buyurdu. Bunur üzerine ben:
— Öğret ey Allah‘ın Resulü, dedim. Peygamberimiz (s.a.v.):
Sabah ve akşam şu duayı oku buyurdu.
“Allahümme innii eüzü bike minel cübni vel buhli ve minel aczi vel keseli ve min galebetiddeyni ve kahrir-rical“
Allah’ım! Üzüntü ve kederden sana sığınırım. Acziyetden ve tenbellikten sana sığınırım. Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Borç altına düşmekten ve düşmanların üstün gelmesinden sana sığınırım.”
Ebû Umâme der ki, ben bunu yaptım. Allah Tealâ, üzüntü ve kederimi giderdi ve borcumu benden kaldırdı. ( Ebu Davud)
